Maandelijks archief: december 2017

Theft.

13 million Americans will loose their medical insurance.
18 million Americans are living in deep poverty, they are living below the official poverty limit; another 27 million are living below an income of $ 15.000. These numbers will grow. Poverty in the US is attended with political exclusion.
bridges will collapse, roads will deteriorate.
a program of medical care for 9 million children will not be continued.
water- and sanitary utilities in the US are below the level of other western countries – this will not improve.
the number of homeless people is increasing and will continue to do so.
the country has relatively less medical doctors and hospital beds than other developed countries – this will become worse.
drugs addiction will rise.
the income share of the lower half of the population is 13 % (in 1980: 20 %); this percentage will fall further.
the richest 1 % of the population is earning 20 % of the GNP (in 1980 this was 10 %); this number will grow. Inequality will grow.
the national budget deficiency will rise with $ 1649 billion till 2027; this will contribute to the bathtub government the Republicans strive for. Several government services will not be possible anymore.
Social mobility in the US is, compared with other industrialized countries, low and will decrease. So far as regards the American Dream.
The real estate sector, president Trump in the first place, will benefit enormously from the new tax reform.

These are all consequences of the new Tax Reform that the Republicans in Senate and House of Representatives gave as a Christmas present to the American People. Mind you: all Republicans, even the so called reasonable Republicans like John McCain, Jeff Flake and Susan Collins supported this reform. After eight years of obstruction of everything president Obama wanted to accomplish, this is the first and until now the only result they attained after a year in office. Btw, two third of the American people didn’t want this ‘present’ (although one third of them shouldn’t complain, after they brought these people in office with the last election). This of course is understandable, because actually this is not a present. Tax money is earned by all Americans together by producing, serving and consuming. This tax bill is taking the money first, and then redistributing it in a very unfair way. I call this trespassing of the eighth commandment (Ex.20:15). Politics executed by representatives elected by evangelicals and christian grass roots. Charity – what do you mean?

The effects of this tax bill can hardly be overestimated. It will determine the American landscape for years, probably decades. It will increase major divisions and hostility within the nation. It will promote racism and violence. It will damage the economic development. It will damage nature and obstruct any climate policy. (Until now states may deduct most public expenditure from the amount they have to contribute to the federal government – the Republicans want to abolish this rule). It will show dilapidation all over the country. Relations with other countries will be severely disturbed, trade will become more difficult due to high import taxes (that will be returned by other countries). The US will loose their moral leadership in the world, because it will break the fundamental rights it says to endorse: Life, Liberty and the pursuit of Happiness. In the end it will loose its power. Everyone, also we here in Europe, will suffer from this to some degree.

As John said, in the deepest darkness the light still shines. In this case that is the victory of Doug Jones over Roy Moore in the Alabama senator election. And maybe the Democrats will win the elections of 2018 and 2020. But even so, it is not that easy to undo all the consequences of this tax bill. It will take a landslide to limit the damage. That probably won’t happen. More likely is a revolution – history teaches that reigns that promote inequality deliberately, like today the US government, most of the time collapse in chaos and violence.

This all of course could be known by any educated person, so by the majority of Republican representatives. One wonders: how then can they take such a criminal decision? There are only two possibilities: either they don’t have any conscience; or they suppress it very effectively. So either they are seriously handicapped (like president Trump), or they are criminals, or both. This is what is left of the GOP, the party of Abraham Lincoln, Theodore Roosevelt and Dwight Eisenhower.

Anyway, it is not a pleasant sight to see the decay of a country that I loved and admired. I feel compassion with my friends, and all the decent people who are living there. My new year wishes for you, and indeed for all of us, is that we shall have the resilience to endure all this, and the courage to speak up when it is needed. Bless you all.

Sources: Philip Alston, UN social rapporteur, Statement on vision to the USA; Gabriel Zucman, Emmanuel Saez, Thomas Piketty, World Inequality Report 2018; Maartje Somers in: NRC/Handelsblad 12-20-2017; Frans Verhagen in: NRC/Handelsblad 12-9-2017.

Disclaimer: I apologize for mistakes in my English. Blogs are cursory – not stuff for correction by a native speaker.

Homo spiritus, homo mechanicus of homo servus? – I

3 reacties

Gaan zelflerende computersystemen (Kuntsmatige intelligentie, KI of AI) de mensheid overheersen? Je hoort daar de laatste tijd heel veel over – het lijkt wel een hype (Kunstmatige intelligentie, van hype naar hype, door Christian Jongeneel in het Technisch Weekblad van 8 december). Ik doe daar graag aan mee – dus hierover mijn eerste blog (het zal niet het laatste zijn).

De eerste kwestie die bij deze vraag vaak wordt overgeslagen is: zijn wij mensen meer dan een technisch algoritme? Dit raakt aan de discussie over het al dan niet bestaan van een vrije wil, een vrij geweten – dan bedoel ik niet de aangeleerde normen, maar een dieper besef van goed en kwaad -, de vrije geest. De wetenschappers die het bestaan van een vrije wil etc. ontkennen baseren dit op het feit dat de elektrochemische processen in de hersenen aan het bewustzijn van onze wil en het daaruit voortvloeiende handelen voorafgaan. Deze processen zelf zouden dan weer het gevolg zijn van een toevallige keten van oorzaak en gevolg, of weer aangestuurd worden door onze genen of invloeden van buitenaf. Die stimuli zijn zelf eveneens als elektrochemische processen te beschrijven. De wetenschappers die deze theorie aanhangen zien de wereld dus als een louter materiële werkelijkheid. Twee vragen worden door die wetenschappers niet beantwoord: 1. wat zet die keten van oorzaak en gevolg in beweging, en 2. hoe worden die elektro-chemishe processen omgezet in bewustzijn (beleving, ervaring). Daarom moet deze theorie niet als bewezen worden beschouwd, maar heeft ze de status van een geloof. Zij die niettemin met grote stelligheid beweren dat dit DE waarheid is, moeten dus als dogmatici of fundamentalisten worden aangemerkt.

Het feit dat materiële hersenprocessen aan het bewustzijn van een wilsbesluit vooraf gaan bewijst niet dat de oorzaak van die processen niet toch in het geestelijke is gelegen. Het is heel goed mogelijk dat de geest ons bereikt via die hersenprocessen, waaruit dan automatisch volgt dat het bewustzijn van die geest in de tijd volgt op de hersenprocessen zelf. Muziek die wordt uitgezonden en ons via de radio bereikt brengt ook eerst een electronisch, fysisch proces op gang alvorens het geluid uit de radio komt. Ik vind het persoonlijk onbegrijpelijk dat de ‘materialisten’ onder de wetenschappers met die mogelijkheid helemaal geen rekening houden. (Terzijde: wat zou hen er toe brengen om zo hardnekkig aan een onbewezen theorie vast te houden – elektro-chemische processen of de geest? Daar zijn vanuit biologische en psychologische zijde heel wat interessante theorieën op los te laten).

Terug naar de vraag: gaat KI ons overheersen? Voor het antwoord op die vraag maakt het heel wat uit of de materialisten, dan wel de geesteswetenschappers gelijk hebben. Mij persoonlijk spreekt de geesteswetenschappelijke theorie meer aan; die komt ook meer overeen met hoe de meeste mensen het beleven. Maar weten doe ik het natuurlijk niet.

In de komende blogs zal ik dieper ingaan op de relatie tussen de mens en KI. Dat is mijn eerste voornemen voor het nieuwe jaar, want volgende week wil ik eerst een andere vraag aan de orde stellen: gaat de Amerikaanse samenleving ten onder? Dat lijkt me namelijk een onderwerp voor mijn Engelstalige blog, dat altijd aan het eind van de maand beschijnt.

Intussen wens ik u goede kerstdagen, met een mooie balans tussen viering en bezinning.

Liberté, égalité, parenté.

Geef een reactie

‘Vrijheid, gelijkheid, broederschap’, de oude slogan van de Franse revolutie. Het woord ‘broederschap’ is niet geslachts-neutraal, dus moeten we het misschien vervangen door verwantschap.

In onze samenleving draait het allemaal om vrijheid en gelijkheid. Het lijkt er op dat ‘vrijheid’ het voorshands gewonnen heeft van ‘gelijkheid’. Hoe dit zij, als verwantschap ontbreekt, dan lijken vrijheid en gelijkheid onoverbrugbare tegenstellingen te zijn. Voor (individuele) vrijheid is zo min mogelijk overheidsingrijpen vereist (het rechts-liberale ideaal), maar voor gelijkheid is juist overheidsingrijpen nodig (het oude socialistische ideaal).

Om uit deze tegenstelling te geraken is ‘verwantschap’ nodig. Maar wat is dat eigenlijk? ‘Verwantschap’ is het besef dat we allemaal broeders en zusters zijn, voortkomende uit dezelfde bron: het leven zelf. Ook dieren en planten, de hele levende natuur, komt uit die bron voort. Dit werd beseft door Franciscus van Assisi, die de dieren en planten met ‘broeder’ en ‘zuster’ aansprak. ‘Verwantschap’ is dat je je verbonden voelt met de ander en met de natuur, dat het je kan schelen hoe het met hem of haar gaat, en dat je bereid bent je daarvoor in te zetten. Het is ook je realiseren dat wat die ander overkomt ook jouzelf overkomt.

Voorheen werd dit ideaal van verwantschap wel belichaamd door de confessionele partijen – zij het dat de natuur daar bij hen niet onder werd begrepen; over de natuur waren we als rentmeester aangesteld – , maar deze zijn helaas geheel afgedwaald naar het vrijheidsbeginsel. En ook in de samenleving als geheel lijkt dit besef en het ideaal van verwantschap vrijwel afwezig. Onze samenleving wordt daardoor leeg en koud, en culturele en ethnische verschillen worden moeilijk overbrugbaar, en de tegenstelling tussen vrijheid en gelijkheid blijft problematisch.

Natuurlijk ontstaan hier tegenbewegingen, zoals bijvoorbeeld de beweging NieuwWij: https://www.nieuwwij.nl/over-nieuw-wij/ Hun credo: verbindt de verschillen. Je zou kunnen zeggen dat ze aansluiten bij het werk van Martin Buber en Levinas. In andere landen leidt de afwezigheid van verwantschap eveneens tot initiatieven om te komen tot meer broederschap (fraternity, fraternité), zoals blijkt uit een artikelenreeks van Bas Mesters in De Groene. Maar vaak blijft het daarbij bij het ontwikkelen van lokale gemeenschappen. Een landelijke terugkeer naar het verwantschapsideaal blijft voorshands nog uit.

Communicatie is een weg naar verwantschap, maar alleen als we bereid zijn in onszelf op zoek te gaan naar het weten dat we deel uit maken van de ‘family of man’, of we dat nu leuk vinden of niet. (Ook in families zijn er wel eens familieleden waar je moeite mee hebt!). Het ‘wij’ dient niet alleen een nieuw concept, een mentaal idee te zijn, zelfs niet alleen een overtuiging, maar een weten.

Dit brengt me een beetje dichter bij de vraag die ik op 1 november moest laten liggen: Wat is de mens? Deze vraag zou je kunnen vervangen door de vraag: Wie of wat is wij? Niet: Wie zijn wij, maar: Wie of wat is Wij? Opnieuw blijf ik u het antwoord nog even schuldig.

Stagnatie.

Geef een reactie

Maatregelen die de politiek – nationaal en op Europees niveau – al jarenlang niet neemt:

een reëler beprijzing van de CO2 uitstoot.
een btw op vliegtuigtickets
een accijns op kerosine
regulering van het internet (met name het aan banden leggen van de monopolies van de zeer grote internetbedrijven, zoals Google, Facebook, en Amazon)
een grondige regulering van het financiële stelsel, zodat we niet weer afstevenen op de volgende financiële crisis
een regulering van de belastingconstructies zodanig dat Nederland niet meer behoort tot de landen die ‘legale’ belastingontduiking mogelijk maken
emissienormen instellen EN HANDHAVEN ten aanzien van de autoindustrie
een structurele aanpak van het vluchtelingenvraagstuk
maatregelen gericht op een verduurzaming van de landbouw

Ik zou dit lijstje moeiteloos kunnen uitbreiden (onderwijs, defensie, gezondheidszorg), maar dat laat ik maar aan u over. Overigens is de politiek onder leiding van Merkel, Schäuble, Rutte en vooral Dijsselbloem op één gebied uitzonderlijk succesvol geweest: het vernietigen van de Griekse economie (Hoe zij dit voor hun geweten kunnen verantwoorden zou ik niet weten. Voor details verwijs ik naar De Groene Amsterdammer van 30 november – een artikel van Edward Geelhoed.).

Over al deze maatregelen wordt al jarenlang, soms decennialang, gesteggeld maar er gebeurt nooit iets dat de kwestie fundamenteel aanpakt. Waarom niet?

Er worden altijd drie typen argumenten aangevoerd om dergelijke maatregelen niet te nemen.

Deze maatregelen hebben alleen effect als je ze neemt in internationaal verband.
Ze schaden de economie (bedoeld is: de groei van het bnp).
Ze vragen een belastingverhoging.

Deze argumenten hangen overigens samen, want als we de maatregelen eenzijdig zouden nemen, zou dat ook de economische groei kunnen schaden. Persoonlijk zou ik dat echter een voordeel vinden, want de economische groei moet hoe dan ook afnemen, willen we niet omkomen in de klimaatproblematiek.

Maar als puntje bij paaltje komt blijkt uit de argumenten dat financieel gewin – voor de welgestelden, het bedrijfsleven en de aandeelhouders – en koopkracht – voor de anderen – altijd voorrang heeft boven de kwaliteit van onze samenleving. Deze politiek wordt gesteund door de overgrote meerderheid van het electoraat, zoals keer op keer blijkt uit de uitslag van de verkiezingen. Intussen geven we de overheid de schuld van alles wat niet goed gaat. Tja. . .

Als we het echt anders zouden willen, zouden we misschien kunnen beginnen met het beestje bij de naam te noemen: zien wat er aan de hand is en onze eigen medeplichtigheid erkennen, en er over praten met wie het maar wil horen. Dan zou het kunnen zijn, dat kleine stapjes in een andere richting daarvan het gevolg zijn. Of dat iets oplost weet ik niet, maar in elk geval bevordert het onze innerlijke gemoedsrust. Zoals David Broza, door mij geciteerd in het vorige blog zei: “I don’t think I am going to change this world. I am going to change my world, and this makes me happy.”