Een verlichte geest is een open geest. Dat betekent dat hij aan niets meer vasthoudt. Voor hem bestaan er geen absolute waarden, waarheden, zekerheden. Hij ( de term geest is manlijk, zoals de term ziel vrouwelijk is) leeft in ‘de wolk van niet weten.’ Dat maakt dat hij in directe verbinding kan staan met wat de ‘American natives’ (Indianen) de Grote Geest noemen. Je zou ook kunnen zeggen: hij leeft in volstrekte vrijheid, vrij om te kiezen van welke waarheden en waarden hij wil uitgaan in zijn dagelijkse praktijk, en vrij om wat dan ook te doen of te laten. Voor hem geldt bovendien dat hij op vanzelfsprekende wijze op spiritueel niveau – dat wil zeggen vrij van geconditioneerd zijn –  kan functioneren (zie mijn blog van 14 september).

De weg naar de verlichte geest voert via contemplatie over de vraag ‘Wie ben ik?’ Op die vraag is een antwoord mogelijk, en ik denk dat ik ook weet welk antwoord, maar dat ga ik nu hier niet melden (hoewel dat door vele leermeesters al wel is gedaan). Want met dat antwoord zou ik u alleen maar in de weg staan – het werkt alleen maar als u het antwoord zelf ontdekt. (In het verleden ben ik met deze esoterische ‘wetenschap’ wat onzorgvuldig omgesprongen en heb ik het antwoord wel gegeven – daar heb ik nu spijt van). Voorlopig weet u het antwoord op die vraag waarschijnlijk dus nog niet.

Wat u  kunt doen als u het antwoord wil weten is: die vraag met grote hardnekkigheid stellen, en dan bereikt u, meestal na veel schijnantwoorden, de echte tussenstations: momenten waarop u het antwoord op die vraag intuïtief weet, en in één of enkele woorden kunt samenvatten. Een valkuil daarbij is zelfmisleiding- u denkt dat u het antwoord weet, maar denken is geen weten. Als u op het goede spoor zit blijkt dat uit een innerlijk weten en uit een begeleidend gevoel: vreugde, bevrijding, leegte, of wat dan ook.*) De antwoorden die u dusdoende vindt voelen aan als HET antwoord, maar dat is het in het algemeen nog niet. Er zal altijd weer een moment komen dat het zinvol is, en u de behoefte voelt,  de vraag opnieuw te stellen, en dan begint het hele proces van voren af aan. Uiteindelijk bereikt u wellicht het laatste antwoord – en dan weet u dus niets meer met zekerheid.

Een andere weg is meditatie, maar de ervaring leert dat deze weg voor de meeste mensen veel doorzettingsvermogen vraagt, met name als je het voor jezelf alleen doet. Deelnemen aan bijvoorbeeld boeddhistische retraites maakt dat echter weer veel makkelijker.

De vraag die u uzelf echter van tevoren kunt stellen – voordat u echt gaat investeren in de weg – is deze: wil ik wel een verlichte geest, een staat van niet weten bereiken? U kan altijd een stukje die weg opgaan (een workshop of retraite volgen) en dan daarna besluiten of u door wilt zetten. Feit is dat zij, die de weg serieus beoefenen in het algemeen niet meer terug willen. En ook denk ik dat deze wereld, die meer in verwarring verkeert dan ooit, aan verlichte geesten behoefte heeft. Niettemin: bezint eer ge begint.

*) Er bestaat een workshop die u speciaal op deze weg kan ondersteunen; zie: https://www.quantumsprong.org