Ibrahim Issa, directeur van de Hope Flowers School in Betlehem, is in Nederland. Zondag a.s. om 14.30 uur geeft hij een presentatie in “Jungle Amsterdam”, 2e van Swindenstraat 26, gevolgd door een gedachtenwisseling. Iedereen is daar van harte welkom. Een unieke kans om meer van dit bijzondere project, dat in zijn voortbestaan bedreigd wordt, te weten te komen. Vooraanmelding is niet noodzakelijk, maar in verband met catering wordt dat wel op prijs gesteld: anne.veldhuizen@hetnet.nl

Onlangs was ik op een bijeenkomst in Pakhuis De Zwijger over het (openbaar) vervoer in en om Amsterdam. (terzijde: wat is dit Pakhuis De Zwijger in een paar jaar prachtig ontwikkeld tot een bijzonder succesvol debat – en informatiecentrum. Hulde!) Bijzonder interessant om te horen wat er in de toekomst allemaal gaat veranderen, als het aan de gemeente en betrokken partijen ligt. Uitbreiding van het metronet (er lagen drie plannen op tafel, waaronder verlenging van de NZ-lijn naar Schiphol), op grote schaal invoeren van elektrisch rijden en van deelauto’s (ook elektrisch), een verbouwing van alle stations in Amsterdam (ook de recentelijk verbouwde!), een totale reconstructie van de vervoerssituatie bij Station Zuid, enzovoort en zo verder.

Opvallend was dat de woorden ‘energie’ en ‘klimaat’ in de presentaties en discussies volledig ontbraken. Kennelijk werd er van uitgaan dat de economie zal blijven groeien en het verder gewoon business as usual zal zijn. Wat al deze infrastructurele werken aan extra CO2 uitstoot betekenen, kwam niet aan de orde. En voor wat betreft de exploitatie: Op mysterieuze wijze was alle benodigde energie elektrische energie geworden, maar over hoe die op een dergelijke schaal op middellange termijn duurzaam kon worden geproduceerd werd niet gesproken. Evenmin kwam ter sprake hoe deze giga ontwikkelingen eigenlijk gefinancierd konden en moesten worden. Zou daar wel over nagedacht zijn?

Toen ik me daarover eens nader wilde oriënteren stuitte ik op een merkwaardig probleem. Alle websites die me ter zake zouden hebben kunnen informeren – en die zijn er in overvloed – namen aan dat ik akkoord ging met hun toepassing van cookies. Ik dacht altijd, dat je kon kiezen of, en zo ja welke, cookies voor je acceptabel zijn. Dat staat volgens mij zelfs in de wet. Maar daar is geen sprake van, Meer en meer websites melden wel dat ze cookies gebruiken, maar geven je geen enkele kans om daar al dan niet (gedeeltelijk) mee in te stemmen. Natuurlijk hoef je niet akkoord te gaan, maar dan blijft die website voor jou een gesloten boek.

Omdat ik geen zin had mijn hebben houden aan de gezochte websites uit te leveren, bleef me niets anders over dan me dan maar niet op de hoogte te stellen. Vandaar dat ik u op bovenstaande vragen over energie en kosten het antwoord schuldig moet blijven. Maar dat het om miljarden gaat, waarschijnlijk aanzienlijk meer dan de 1,5 á 2 miljard die het klimaatakkoord per jaar gaat kosten lijkt wel zeker. (Alleen al de aanleg van de NZ-lijn kostte gedurende een periode van 15 jaar 200 miljoen per jaar!) En dat alleen voor de regio Amsterdam! De regio’s Den Haag, Rotterdam, Utrecht, Eindhoven en de provincies laat ik dan nog buiten beschouwing.

En dat riep weer een andere vraag bij me op. Er is veel meer geld nodig voor de zorg, voor het onderwijs, voor defensie, voor de waterstaat, voor het verkleinen van de welvaartsverschillen, en ja, ook voor het klimaat (het huidige klimaatakkoord blijkt onvoldoende voor de het behalen van de doelstellingen). Maar volgens mij wil de gemiddelde burger daar niet voor dokken. (hoewel. . . als daar een inspirerende visie van de overheid tegenover staat, wie weet wat er dan mogelijk is. . . ?) Volgende week ga ik het met u hebben over de heilige letter K.