Categoriearchief: Israël en Palestina

Informatie over het Israëlisch-Palestijnse conflict.

2 reacties

images

 

Unknown-1

 

 

 

 

 

In mijn vorige blog heb ik gesteId dat het goed is om ons te informeren over het conflict tussen Israël en de Palestijnen (zie aldaar). In dit blog wil ik je wat op weg helpen en geef ik een overzicht van de relevante informatie daarover. Daarbij concentreer ik me op wat nu aan de orde is. Voor een historische achtergrond verwijs ik naar: https://nl.wikipedia.org/wiki/Geschiedenis_van_Israël, of : https://tegenlicht.vpro.nl/nieuws/2008/mei/een-beknopte-geschiedenis-van-het-israelisch-palestijns-conflict.html. Of als je nog veel langer terug wil gaan: https://www.israel-palestina.info/tijdlijn-html/ (Mijn verwijzingskoppeling werkt niet – dus je moet zelf op internet intypen).

Als we de gebeurtenissen van de laatste maand chronologisch op een rijtje zetten ziet het er als volgt uit:

vorming Palestijnse eenheidsregering Palestijnse Autoriteit en Hamas op 2 juni. Dat viel slecht bij Israël, omdat dat meer gebaat is bij verdeeldheid in Palestijns kamp (dat is overigens een aanvechtbaar inzicht)

ontvoering Israëlische jongens op de Westbank 12 juni. Dit weet Israel aan Hamas, naar later bleek ten onrechte. Later bleek dat deze jongens vermoord waren.

reactie van Israel: 600 arrestaties, vernietiging van  huisraad en twee huizen van families van de vermoedelijke daders. Moord op een Palestijnse jongen (levend verbrand) door Joodse extremisten.

enkele raketaanvallen vanuit Gaza (waarschijnlijk niet door Hamas maar door meer extremistische groepen) werden door Israël nu ongebruikelijk hard beantwoord. Dat leidde tot meer raketaanvallen, de toestand escaleerde en dat leidde op 8 juli tot de operatie Protective Edge vanuit Israël, eerst alleen vanuit de lucht, later gevolgd door grondtroepen (17 juli).

Op 28 juli bombardeert Israël een park alsmede het belangrijkste ziekenhuis in Gaza, op 29 juli de enige elektriciteitscentrale, op  30 juli en 3 augustus heeft Israël twee door de VN veiliggestelde scholen getroffen. Op 30 juli werd ook een open markt gebombardeerd. Dat alles leidde tot vele tientallen doden, voornamelijk vrouwen en kinderen.

Bij het bestand, een paar dagen geleden waren er aan Palestijnse kant ca. 1900 slachtoffers gevallen, voornamelijk burgers, en aan Israëlische kant 67 (onder wie drie burgers, waarvan een door een raketaanval.) Daarnaast zijn er vele duizenden gewonden  en zijn er ernstige tekorten aan voedsel, drinkwater en medicijnen. Er is geen elektriciteit, en de ziekenhuizen kunnen geen plaats meer bieden (de mensen liggen al op de gang). De infrastructuur en honderden huizen liggen in puin. De Hamas raketten troffen in het algemeen geen doel, omdat Hamas niet beschikt over precieze richt apparatuur, en omdat de Israëliërs beschikken over een raketschild, Iron Dome, dat vrijwel alle raketten uit de lucht kan halen. Dit schild is wel enorm duur (ca. € 100.000 per raket), maar Israël kan zich dat permitteren omdat dit systeem grotendeels gefinancierd wordt door Amerika (€ 3 miljard per jaar). Hamas betrekt zijn raketten uit bevriende Arabische landen, met name Iran, maar produceert ze ook in Gaza zelf. Een Hamas raket kost ca. € 1000. (1 % van een Israëlische). Hamas wordt behalve door Iran ook gesteund door Saoedi-Arabië, Turkije en Quatar.

Tot zover de feiten over de recente gebeurtenissen. Nu nog wat achtergrond informatie

De Israëlische bevolking staat in grote lijnen achter de aanvallen in Gaza. 86,5 % wilde de oorlog tegen Gaza voortzetten. Zij zien niet of nauwelijks het humanitaire drama dat zich daar afspeelt – ook al voor de oorlog. Hoe komt dat? In de eerste plaats doordat ze er niet of nauwelijks over geïnformeerd worden. Alle media, kranten en TV,  volgen de rechtse overheid en het leger. Er is maar één krant die objectief rapporteert, en dat is Haaretz, maar die heeft maar 77.000 abonnees. Als gemiddelde Israëli moet je echt moeite doen om te weten te komen wat er in de Palestijnse gebieden gebeurt. In de tweede plaats omdat de jarenlange angstpropaganda van de zijde van de overheid (we zijn constant in gevaar; we worden van alle kanten bedreigd; ze hebben het weer op ons Joden gemunt) valt op de vruchtbare bodem van eeuwenlange onderdrukking en vervolging. De Israëlische bevolking is bang. Ze willen niet weten. En in de derde plaats vanwege een moreel superioriteitscomplex, dat eveneens teruggaat op een eeuwenoude traditie van het uitverkoren volk te zijn, en dat nu eveneens gevoed wordt door een overheidspropaganda die wijst op het feit dat “wij Joden ver veheven zijn boven die barbaarse Palestijnen, die zo maar lukraak raketten afschieten op burgers, en (zelfmoord-)terrorisme bedrijven.” Dat de Joodse staat zelf gevestigd is op een traditie van terrorisme (dat heette toen verzet tegen de bezetter), en dat je als onderdrukt en bezet volk weinig andere mogelijkheden hebt wordt gemakshalve over het hoofd gezien.

En aan Palestijnse kant, hoe staat men daar tegenover Hamas?  De populariteit va Hamas, die niet gegrondvest was op het geweld  van Hamas maar op hun sociale zorg en onderwijs, was tanende, omdat Hamas onder invloed van de Israëlische blokkade niet meer kon leveren. Die populariteit liep verder terug aan het begin van de Gaza oorlog (de meerderheid van de Palestijnen wilde geen oorlog), maar nam snel toe toen de oorlog voortduurde en in wreedheid toenam. We hebben dat vaker gezien: als de burgerbevolking doelwit wordt, dan neemt de solidariteit van de bevolking met de autoriteiten van de  eigen oorlogvoerende partij toe. Dat gebeurde in Duitsland en Japan aan het eind van de tweede wereld oorlog, in Mesopotamië (1919, verwoest  door de Engelsen), in China (steden verwoest door Japan) en natuurlijk in Nooord-Vietnam. De bedoeling is dan om de vijand te demoraliseren. Het werkt nooit, eerder averechts. Zou Netanyahu dat niet weten? Dan is hij een dwaas. Als hij het wel weet is hij een cynicus die alle hoop op een blijvende vrede heeft opgegeven. “Ik weet niet wat erger is”. (Ian Buruma in NRCHandelsblad. 7 augustus 2014).

Natuurlijk zijn er aan beide zijden nog steeds goedwillende mensen die oprecht vrede willen. Maar het wordt steeds moeilijker om daar openlijk voor uit te komen. Als je als vredesactivist voor je mening wil uitkomen wordt je met de nek aangekeken, en soms zelf fysiek bedreigd. We moeten het diepste respect hebben voor hen die desondanks dapper hun nek blijven uitsteken.

De informatie in dit blog is gebaseerd op de volgende artikelen:

Een ziekelijk gevoel, Trouw 2/8/2014, een interview met de Israëlische schrijver Nir Baram

Zo militant was het in Israel nooit, Assaf Gavron, Israëlisch schrijver, NRCHandelsblad 4 /8/2014

Zoveel geweld om zo’n klein stuk land, NRCHandelsblad, 4/8/2014

Nooit eerder zag ik zoveel haat en agressie, Maaike Hoffer, Trouw, 5/8

Als je abonnee bent van deze kranten zijn de artikelen makkelijk te downloaden (nrc.nl; trouw.nl); vaak kan het tegen betaling ook als je geen abonnee bent. Anders wil het ook nog wel lukken via blendle.nl (geen NRCHandelsblad, wel NRCnext).

 

Wegens vakantie verschijnt er volgende week geen blog

 

 

Backstage – who wants to know?

2 reacties

Why is it important to know what is going on in Israel and Palestine? I mean, to see what really is going on? Not just the outside, the way the conflict between Israelis and Palestinians shows itself to the world, but the background?

It is important because, if we don’t know, we react in an impulsive way. This conflict is eliciting strong emotional responses in most of us. Anger, even rage and hate, may be aroused, causing aggression and prejudice. Of cause behind these reactions pain and grief are aroused, but not wanting to become fully aware of these we turn to more violent thoughts. This negative energy certainly will not bring peace nearer. According to some wise scholars this even indirectly contributes to processes of racism, animosity and even violence in the world. It is also not good for our own health and wellbeing.

It is an interesting question why this conflict arouses more violent emotions in us than other terrible conflicts in the world do (this is certainly true for me).  This is a difficult question to answer, and an answer in depth exceeds the space of this column, but some hypotheses can be mentioned. One, I think this conflict connects with our collective guilt feeling about our own hidden racism and the holocaust. Two, this conflict is directly connected with our roots: our Christian and Jewish heritage. Our common  history is stored in our genes.

Anyway, taking the effort to see the background of this conflict is a necessary prerequisite for a positive response for several reasons.

First, seeing what really is going on will lead to understanding of both sides. And understanding may help us to feel compassion for the direct and indirect victims – basically all people concerned. Actually, seeing, and keeping looking, even when it is becoming difficult,  almost automatically will lead to compassion.

Secondly, seeing the background will give us hope. This may sound strange, because seeing what is going on will make us sad and despairing in the first place.  In order to develop hope however we must first connect with our yearning for a better situation. And order to feel this, of course we first have to see the bad situation we want to escape from. Havel said that hope is a quality of the soul, and doesn’t depend on  what is going on in the world. “Hope is working for something because it is good, apart from the effect.” That may be true, but this only works if  it is preceded by a process of seeing the reality as it is (including ones own despair and rage) and longing for a better future (creating a vision). That process will elicit the motivation to move and to develop hope. Said differently: it will free vital energy.

Thirdly seeing the background is a learning process. It will teach us discernment, meekness, wisdom and peace of mind, especially when we observe our own reactions. It will help us not to judge prematurely, or to react too directly. And it also will help us to find what our heart and hand can do in the situation.

So we can develop compassion, hope and wisdom in stead of despair, anger and rage. Who doesn’t want that? We have to work for it however. As a first step I strongly recommend to do some research. Internet (wikipedia), papers and serious television programs are at your disposal. Of course you also will find biased information, but going on will enable you to separate the chaff from the wheat.

For Dutch readers: in my next blog I will give you some more information of the kind I described above, and help you with some links. For my English readers – you have to do it yourself, because my references will link to dutch articles. You will perfectly capable of doing that, I am sure – of course that is  true for the Dutch as well , but I like to give some help 🙂  .

 

Follow up situation in Bethlehem: The situation in Bethlehem is somewhat better than two weeks ago. The school building is not damaged, and the staff and their family are not hurt. Hopefully the cease fire in Gaza will last; in that case the situation may become ‘normal’ in a few weeks.

 

(I apologize for mistakes in my English. Blogs are cursory – not stuff for correction by a native speaker).

Mail from Ibrahim out of Bethlehem.

2 reacties

Dear Erik and Ralph,

The situation at the moment in Bethlehem and other places in West Bank is very bad and violent.

Most of the nights I do not go to bed before 4 or 5 o’clock in the morning. There are so much violence around and home searches goes every night. So I remain awake to calm the girls and waiting for when the Israeli soldiers will knock at the home for home search.

This night loudspeakers in mosques in area started at 2:00 am to ask people to go to hospitals to give/ contribute with blood because of hundreds of people injured. Blood bank in west bank does not have enough to help injured people.

Our construction project (building facilities for children with special need, Funded by UAE Gulf 4 Good) in HFS has major delay because of this situation; contractor cannot work because of shootings, settlers attacks and violence in the area. As you may know the school is opposing on e of the large settlements in the area, there daily demonstrations and clashes in the area with Israeli army. The school is literally on front line!

I am very concerned about next school year and the number of students. In 2000 after clashes and shelling of HFS building by Israeli tank, so many students left the school. Parents found the school is unsafe place for their children. Until this moment we do not have students left, the school is in summer vacation.

Our psycho-social support program and trauma counseling will continue in few days after some break in Ramadan. We expect an intense time for the program and for psychologists especially after such wave of violence.

Best regards,
Ibrahim

Dear Ibrahim,

Hopefully the situation will be more or less normalized in a few weeks. There will come a moment when the advantages of stopping the war for both parties will be greater than the advantages of continuing. Maybe they run out of rockets and anti-rocket missiles. Then it is probable that violence in the WestBank also will diminish. Let us hope for the best. Ik admire your courage and resilience. Give my love also to the family. We’ll pray for you.

Erik van Praag

 

As a rock in the waves.

1 reactie

This time I give my blog space to Ibrahim Issa, director of  of the Hope Flowers School for Peace Education in Betlehem. They now need our support more than ever.

Dear friends of the Hope Flowers School,Ibrahim

I am writing to keep in touch with you, inform you about the situation of HFS and share with you some good news.

As you may know, the situation in our area has escalated in a very bad and violent way. Clashes between Palestinians and Israelis soldiers happen on a daily basis in Bethlehem and in other areas in the West Bank. Israeli settlers attack the Palestinian population on a daily basis. The HFS neighborhood has been attacked several times during the last month and was subjected to home search actions and violence in the past month.

The HFS is now in summer vacation, we do not even have summer school this period due to Ramadan. But we are planning to start the new school year on 22 August. We are very concerned that the school year will be affected in case violence continues in our area. But we certainly shall go on with our business that is more needed than ever.

This ongoing situation was to be predicted since more than two years; poverty, closure and hard living conditions were symptoms of the hard life for a majority of the Palestinians. To give you an idea how bad the situation is, at HFS we had to provide hot meals for malnourished students and to provide basic supplies for children like clothing, back bags, stationary and this year even shoes.

We have been working since more than a year with the Ministry of Foreign Affairs in Germany to fund our Trauma Training program. Our program is based on our joint program between 2005-2009 and the evaluation and assessment conducted afterwards. The outcome of this was taken into consideration and we have modified our program. A proposal was developed in consultation with Prof. David Becker / German Consultant for the Ministry of Foreign Affairs and submitted to the Ministry.

We are glad to inform you that the German Ministry of Foreign Affairs has approved a grant for HFS for this program. Our contract is for six months right now, but we are hoping to develop this in a three years program and are looking for additional funding.

We’ll hope for the best.

Yours kindly, Ibrahim Issa , director.

For more information: https://www.facebook.com/HopeFlowersSchool/info https://www.hopeflowersschool.org.

 

After the kidnapping – who dares to criticize Israel?

1 reactie

Let me make this clear: the kidnapping and murdering of the Israelian boys is a terrible act for which there is no excuse. I have to make this statement very strongly at the beginning of this blog, because otherwise I shall be accused of partiality, anti-semitism or worse. Hate mail is quickly send and received these days. Therefore I repeat, my opinion is:

the kidnapping and murdering of the Israelian boys is a terrible act for which there is no excuse. I repeat:

the kidnapping and murdering of the Israelian boys is a terrible act for which there is no excuse.

Having said this I’d like to make a few comments. First: in May two Palestinian boys were killed in Ramallah by the Israelian army, for no acceptabele reason. To be honest, that totally escaped me, because the media hardly mentioned it, and it caused no commotion at all. No comments from any official, not from our own minister of foreign affairs.

Secondly, if the parents of the kidnapped boys had chosen to stay in Israel, instead of choosing to live in an illegal colony on the West Bank, their sons would have been still alive. I wonder how one can live with this responsibility. They had a choice where to live, which the Palestinian boys had not. Those boys were living in their own country, whereas the colonists were not.

Furthermore I think the Israelian reaction is totally out of proportion. In the military campaign of trying to find the perpetrators 400 people were arrested, 6 persons were killed (among who boys of the same age as the victims), two houses (of the families of the suspects) were destroyed and their furniture was annihilated. Of course without any form of legal procedure. Then, a Palestinian boy was murdered and incinerated (not by the authorities though). No wonder the Palestinian people revolted. Two things in this process are bewildering me.

One, that after this extreme reaction of revenge the Israelian government still is considering more measurements of vengeance. Secondly, that no condemnation of the disproportionate Israelian reaction is heard. By the Palestinians, yes, but not by the leaders of the world (Obama, the secretary of the UN, EU leaders, our own minister of foreign affairs, diplomats, – nobody), not by Western media, not by anyone outside the Arab world. Yes, the killing of the Palestinian boy is condemned, but there is no disapprobation of the Israelian government (aside from within Israel itself). So far for impartiality and objectivity.

In this havoc of violence there is at least one beacon of peace: the Hope Flowers School for Peace Education in Bethlehem. They try to go on under these very difficult circumstances. They are as a rock in the wild stormy sea. If you want to support them, especially now, then you can help them financially. Many traumatized children shall need their help in the near future. Their crowd funding action is going for just another 8 days: https://onepercentclub.com/nl/#!/projects/more-meals-for-the-hope-flower-school, and their target is not yet reached.

De meesterzet van enkele extremistische Palestijnen.

Geef een reactie

De ontvoering van drie Israëlische jongens heeft geleid tot een klopjacht door Israel in de Palestijns gebieden, met name rond Hebron, en dat heeft weer geleid tot massale straatprotesten van Palestijnse zijde. Daarbij is een dode gevallen aan Palestijnse kant, en dat leidt tot meer protesten en confrontaties, met een grote kans op meer doden. Anne, mijn vrouw, zei vanmorgen dat ze het onverstandig vond om die Israëlische jongens te ontvoeren, gezien de spanningen die daaruit voortvloeien, maar dat lijkt me een typische vorm van Westers denken. Vanuit de extremistische Palestijnen gezien is het juist een meesterzet. Zij willen immers helemaal geen Palestijnse staat naast Israel, zij willen gewoon geen Israel (zoals radicale Israeliërs geen Palestina willen) en zijn daarom gebaat bij een radicalisering van de Palestijnse bevolking (die tot nu toe opvallend gematigd was als je het vergelijkt met de terroristen in Syrië en Irak, en de repressie door Israel in aanmerking genomen). Ze vinden daarbij Israel als bondgenoot aan hun zijde. Samen met Israel kunnen terroristische Palestijnen er voor zorgen dat de situatie in de bezette gebieden geheel uit de hand loopt. Uiteindelijk rest Israel dan niets anders dan gewelddadige onderdrukking van de bezette gebieden, en waar dat toe leidt kunnen we zien in de Arabische staten. Het zal uiteindelijk het einde van Israel betekenen, al zal dat nog wel even duren.

In het kader van de fondsenwerving voor de Hope Flowers School in Bethlehem  zijn we bezig met verschillende acties. De crowd funding actie loop nog ruim twee weken, en heeft nog € 1270 nodig.  Anne is bezig met het organiseren van een kunstveiling (die in december zal plaats vinden), en ikzelf met een reis naar Bethlehem, die gepland staat voor volgend voorjaar. Zolang het nog mogelijk is de Hope Flowers School te steunen moeten we dat doen. Het is een van de weinige  geïnstitutionaliseerde vredeskrachten in Bethlehem, en kan derhalve een tegenwicht bieden tegen de radicalisering. Wie op korte termijn een bijdrage wile leveren  kan dat doen via https://onepercentclub.com/nl/#!/projects/more-meals-for-the-hope-flower-school.

Help hen, juist nu!

 

Wat nu?

Geef een reactie

De onderhandelingen tussen Israël en de Palestijnse Autoriteit zijn mislukt. Dat mag geen verrassing heten voor hen die de geschiedenis van de afgelopen 55 jaar hebben bestudeerd en gevolgd. Met name sinds 1967 is het altijd de Israëlische regering geweest die elke kans op een voor beide partijen aanvaardbare uitkomst de grond in heeft geboord. En wat de laatste onderhandelingen betreft: het werd al duidelijk dat ze zouden mislukken op 1 april, toen de Israëlische regering besloot een eerdere afspraak, namelijk het vrijlaten van 26 Palestijnse gevangenen, niet na te komen, en tegelijkertijd, eveneens tegen de afspraken in, aankondigde 700 nieuwe woningen te bouwen in de nederzettingen op de Westoever. Als reactie hebben de Palestijnen toen de toetreding aangevraagd tot een aantal internationale verdragen. Het is echter duidelijk dat de Israëliers de eerste stap hadden gezet om de zaak te saboteren. Dat is toen ook expliciet gesteld door de leider van de onderhandelingen, de Amerikaanse minister Kerry. (Dit is overigens bij mijn weten de eerste keer dat de Amerikanen de Israëlische positie niet meer indekten!).

Het is voor mij volstrekt duidelijk dat de Israëlische regering, die gesteund wordt door een meerderheid in het parlement, geen vrede wil, althans niet een vrede die ook recht doet aan de Palestijnse positie. Dit is wat mij betreft niet zozeer een mening, maar een op feiten gestoelde waarneming. Maar met zulke uitspraken moet je oppassen in dit land. Voor je het weet heb je een haatcampagne aan je broek, zoals ik van nabij heb mogen meemaken ten aanzien van de heer Van Agt, die zich eveneens beperkt tot op feiten gestoelde waarnemingen (namelijk dat Israël bij herhaling het internationale recht schendt, en daarin gesteund wordt door de Westerse mogendheden). Dat was voldoende om hem te beschuldigen van antisemitisme, racisme, en haat zaaien. Je kunt die katholieken immers nooit vertrouwen? Wie zaaien er dan eigenlijk haat, vraag ik me af.

Dit doet me denken aan wat er gebeurt in de ‘discussie’ over de opwarming van de Aarde. Reeds in 2008 was het wel duidelijk dat de Aarde opwarmt met alle vreselijke gevolgen van dien, en dat heb ik dan ook openlijk verkondigt, onder andere samen met Jan Paul van Soest en Judy McAllister in ons boek : De Aarde heeft koorts. Ook dat was een waarneming, geen mening. Maar omdat Jan Paul van Soest op dit terrein meer aan de weg timmert, heeft hij alle haat, bedreigingen en hoon over zich heen gekregen. Ikzelf sta in beide kwesties, die in dit blok aan de orde komen, nog steeds betrekkelijk in de luwte.

Er is nog een parallel tussen de klimaatkwestie en de Israëlisch-Palestijnse kwestie. En dat is dat het debat meer beheerst wordt door ideologie dan door feiten. Daarover schrijft Jan Paul van Soest een duidelijk verhaal in zijn nieuwste boek de Twijfelbrigade, waarover een volgende keer meer.

Even terug naar de Israëlisch-Palestijnse kwestie: ik zie twee mogelijke scenario’s’, zoals ik al eerde heb geschetst in mijn boek ‘ Voor niets gaat de zon op. 1. De ontwikkeling van Israël tot een racistische staat, die de Westoever zal inlijven en de Palestijnse ‘minderheid’ zal onderdrukken. Dan gaat het de kant van het Zuid-Afrikaanse apartheidsregime op, en zal uiteindelijk internationale druk leiden tot het einde van Israël als Joodse staat. 2. Of wel we gaan een lange tijd van terrorisme tegemoet, waarbij de extremistische elementen uiteindelijk de strijd tegen Israël zullen gaan usurperen, en dan zal de staat Israël ten onder gaan in chaos en terreur, zoiets als Syrië nu.

Beide scenario’s zijn weinig aantrekkelijk. Er is slechts een zeer kleine kans op een uitweg in een derde scenario, namelijk als de Westerse mogendheden eindelijk, na meer dan 35 jaar, Israël tot de orde roepen via duidelijke uitspraken en resoluties, sancties en boycots. Ik verwacht niet dat dit zal gebeuren, maar je kan nooit weten. Voor ons burgers rest er weinig anders dan intussen onze eigen bevooroordeeldheid onder ogen te zien en zo objectief mogelijk te blijven kijken, en pas daarna tot een oordeel te komen. Geen ‘judgement’ maar een ‘discernment’. Geen moreel oordeel, maar een inzicht. En daarover dan onze mond open te doen.

 

 

 

 

 

Van Agt, Israël en de Palestijnen

Geef een reactie

 

Vandaag leen ik mijn blog bij hogere uitzondering aan een ander: onze oud premier Dries van Agt.

Sinds Van Agt als minister ooit voorstelde de ‘drie  van Breda’ (voor wie het niet meer weet: Duitse nazi’s die levenslang hadden gekregen en in Breda gevangen zaten) om humanitaire redenen vrij te laten, wordt hij beschimpt en gehaat. Later heeft hij zich gerealiseerd dat hij als minister president onvoldoende op de hoogte was met het Israëlisch-Palestijnse vraagstuk, en daardoor een aantal beslissingen heeft genomen die hij nu betreurt. De laatste jaren voert hij een campagne  tegen de voortdurende schendingen van het internationale recht door Israël, en het feit dat de Westerse regeringen, waaronder de onze, dat altijd laat passeren. Sindsdien wordt hij beschuldigd van antisemitisme, jodenhaat en haat tegen de staat Israël. Niets is minder waar. Ik heb Van Agt leren kennen als een (zacht)moedig man, die alleen slecht tegen onrecht kan. Dit als inleiding op zijn hierna volgende nieuwsbrief, waar ik geheel achter sta.

Als de column niet goed wordt weergegeven kun je hem goed lezen door op ‘klik hier’ te klikken, bovenaan die column.

 

 

Meer dan ooit zijn de Palestijnen voor de bescherming van hun fundamentele rechten aangewezen op internationale steun en solidariteit.
Klik hier indien deze e-mail niet juist wordt weergegeven.
20 maart 2014

Aan het begin van deze nieuwsbrief een bemoedigend bericht.Bijna vijftig jongeren uit Israël hebben de Israëlische premier Netanyahu een brief gestuurd waarin zij aankondigen dienst te zullen weigeren vanwege hun “oppositie tegen de militaire bezetting van de Palestijnse gebieden”, waar “mensenrechten geschonden worden en daden die het internationaal recht als oorlogsmisdaden aanmerkt dagelijks worden begaan”.Deze jongeren zijn moedige boodschappers van hoop en moraal, ook voor Israël. In hun brief aan Netanyahu wijzen zij op de ernstige gevolgen die de bezetting voor de Israëlische samenleving heeft, door de wijze waarop die het onderwijs vormt, de kans op werk bepaalt en racisme, geweld en discriminatie aanwakkert. Een einde van de bezetting is ook in Israëls belang.Het einde is helaas niet in zicht. Integendeel, de bezetting graaft zich elke dag dieper in. Gisteren werd bekend dat Israëlische autoriteiten de bouw hebben goedgekeurd van 184 nieuwe huizen in nederzettingen.
In juli 2013 begonnen de lopende onderhandelingen tussen Israël en de Palestijnen, onder leiding van de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken Kerry. Sindsdien heeft Israël goedkeuring verleend aan besluiten voor de uitbreiding van nederzettingen metbijna 12.000 nieuwe huizen.Een absurditeit, maar geen novum. Tijdens het Oslo-proces in de jaren negentig verdubbelde Israël de nederzettingen in inwoneraantal en omvang. Amerika en Europa lieten het gebeuren.
HEBRON OP DE BEZETTE PALESTIJNSE WESTOEVER

De lopende onderhandelingen dienen ook als dekmantel voor grootschalige kolonisatie. Erger, die onderhandelingen dreigen de Palestijnen voorgoed de mogelijkheid te ontnemen van een menswaardig en vrij bestaan in een soevereine en levensvatbare Palestijnse staat. De Amerikanen sturen namelijk aan op een akkoord op basis van Israëls voorwaarden dat de nederzettingen en bezetting goeddeels in stand zou houden.

Dit dramatische scenario heeft onze directeur Martin Siepermann besproken in zijn opinieartikel “Kerry werkt toe naar Palestijnse capitulatie”. Daarin hekelt hij dat Europa, ja ook onze regering bij monde van minister Timmermans, Kerry blindelings steunt. Siepermann concludeert:

“Europa mag zich niet langer door Kerry’s charme en ijver laten verblinden. Voor Kerry is niet het internationaal recht de grondslag voor een vredesakkoord, maar het resultaat van Israëls schendingen van dat recht. Wanneer Abbas de komende weken onder druk staat om zich bij die schendingen neer te leggen, moet Europa de Palestijnse positie ondersteunen. Die is gematigd en volledig in overeenstemming met het internationaal recht. Mocht Europa Kerry blindelings blijven steunen, dan zal dat de kans op vrede ondermijnen. De weg naar vrede loopt niet via Palestijnse capitulatie.”


ISRAËLISCHE MILITAIREN  IN HEBRON, OP DE BEZETTE PALESTIJNSE WESTOEVER (foto: ActiveStills)

De druk op het Palestijnse leiderschap wordt op dit moment door Amerika en Israël sterk opgevoerd. De Israëlische minister Livni dreigde eergisteren dat een vierde groep Palestijnse gevangenen, die Israël volgens afspraak eind maart zou vrijlaten, niet vrijkomt wanneer de Palestijnse president Abbas weigert akkoord te gaan met wat hem wordt voorgeschoteld.

Andere ministers in de regering-Netanyahu willen een nog hardere aanpak. Sommigen van hen zijn zelfs fel gekant tegen de twee-statenoplossing. Met deze regering intensiveert het kabinet-Rutte op dit moment de economische samenwerking. Kunt u het nog volgen?

Het is duidelijk dat Abbas niet opgewassen is tegen premier Netanyahu en president Obama, die hem de duimschroeven aandraaien. De Palestijnse president manifesteert zich steeds meer als een verzwakte en geïsoleerde leider, die het contact met zijn eigen volk kwijt lijkt. Terwijl de Palestijnen meer dan ooit strategisch leiderschap nodig hebben.


ISRAËLISCHE MILITAIREN IN BETHLEHEM, OP DE BEZETTE PALESTIJNSE WESTOEVER (foto: ActiveStills)

Het Palestijnse volk staat onder immense druk. In Palestijnse vluchtelingenkampen in Syrië, waar het Syrische leger en strijders van de oppositie gruwelen begaan die met geen pen te beschrijven zijn. Waar vrouwen en kinderen sterven van de honger.

Op de Westelijke Jordaanoever, waar nederzettingen meer en meer Palestijns land verslinden en extremistische kolonisten heer en meester zijn. Waar het Israëlische leger in de afgelopen drie jaar meer dan 8000 Palestijnen heeft verwond en straffeloos tientallen burgers, inclusief kinderen, heeft gedood, getuige het nieuwe rapport “Trigger Happy – Israël’s Use of Excessive Force in the West Bank” van Amnesty International.

In Gaza, waar de humanitaire situatie volgens de Verenigde Naties onhoudbaar is geworden en een acuut tekort aan medicijnen heerst. Waar nu, in navolging van Israël, ook de Egyptische regering op politieke gronden een wurgende blokkade handhaaft, die vooral de Gazaanse burgerbevolking treft.

De Egyptische afgrendeling van Gaza gaat zover dat Mairead Maguire, winnaar van de Nobelprijs voor de Vrede en lid van onze Raad van Advies, tegengehouden werd toen zij begin maart via Cairo naar Gaza wilde reizen. Beschamend.


PALESTIJNSE HERDER BIJ DE ISRAËLISCHE GRENS IN GAZA (foto: ActiveStills)

Dierbaren, het Palestijnse volk bevindt zich in een existentiële crisis. Meer dan ooit zijn de Palestijnen voor de bescherming van hun fundamentele rechten aangewezen op internationale steun en solidariteit. Daar moeten we ons voor blijven inzetten, omwille van een duurzame oplossing van het Israëlisch-Palestijnse conflict.

Hartelijke groet,
The Rights Forum zet zich in voor een rechtvaardig Midden-Oosten beleid
van de Nederlandse regering en de Europese Unie.
Klik hier voor meer informatie.

Stichting The Rights Forum
bankrekening 43.23.72.725
www.rightsforum.org
.

 

This email was sent to e.van.praag@hetnet.nl
why did I get this?    unsubscribe from this list    update subscription preferences
Stichting The Rights Forum · Postbus 88 · Koog aan de Zaan, Noord-Holland 1540 AB · NetherlandsEmail Marketing Powered by MailChimp

Mandela en de Palestijnen.

2 reacties

Vandaag verleen ik het woord aan Dries van Agt (The Rights Forum):

dva_drops.8.2.1.2.1.1.1Een der Groten is gisteravond heengegaan: Nelson Mandela. Dé morele leider van onze tijd. Wij allen dragen de plicht zijn nobele missie voort te zetten en zullen hem missen.Wat velen niet weten, is dat Mandela grote betrokkenheid voelde bij het lot van de Palestijnen. Dat illustreert zijn historische uitspraak “we know too well that our freedom is incomplete without the freedom of the Palestinians”.Mandela wordt nu vooral geroemd als de Grote Verzoener. Dat was hij ook, op het bovenmenselijke af. Maar Mandela kon pas verzoenen nadat recht was gedaan aan zijn volk, dat meer dan veertig jaar gebukt was gegaan onder het juk van de apartheid.
Tot het moment waarop recht werd gegaan aan zijn volk was Mandela onwrikbaar. Na zijn vrijlating in 1990, na 27 jaar gevangenschap, riep hij de wereld op de sancties tegen zijn eigen land te handhaven, tot de apartheid volledig zou worden afgeschaft. Volledig.

De wereld steunde Mandela in zijn principiële strijd voor recht en gelijkheid en legde Zuid-Afrika zware sancties op. Dat is het verschil met de Palestijnen: als het om de effectieve bescherming van hun rechten gaat, staan zij er alleen voor.

De Israëlische bezetting van Palestina duurt meer dan 46 jaar. Maar Israël wordt op geen enkele manier onder druk gezet, integendeel. Dat terwijl veel Zuid-Afrikanen van mening zijn dat de rechteloosheid waaraan de Palestijnen blootstaan erger is dan de situatie van de zwarte bevolking in Zuid-Afrika tijdens de apartheid. Onder hen bisschop Tutu, winnaar van de Nobelprijs voor de Vrede.
Prof. John Dugard, uit Zuid-Afrika en lid van onze Raad van Advies, publiceerde eerder dit jaar het opinieartikel ‘Nederzettingenbeleid is pure apartheid’ in NRC Handelsblad, waarin hij uitlegt dat de Israëlische autoriteiten in de bezette Palestijnse gebieden een vorm van apartheid toepassen.

De Palestijnen kunnen zich daar niet tegen verweren. Dat punt maakte ook de Palestijnse filmmaker Emad Burnat, toen hij onlangs een Emmy won voor de documentaire ‘5 Broken Camera’s’ .Tijdens de prijsuitreiking zei hij “Palestinians need your support and help”.

They do. Want wat op dit moment in Palestina gebeurt, is complete waanzin. Sinds de start van de ‘vredesonderhandelingen’ heeft de Israëlische regering bijna 10.000 nieuwe huizen in nederzettingen goedgekeurd. Ik plaats ‘vredesonderhandelingen’ bewust tussen aanhalingstekens. Dit heeft niets met vrede te maken. De onderhandelingen zijn een dekmantel voor landroof.