Het leven kan alleen achterwaarts begrepen worden, maar het moet voorwaarts worden geleefd.
Sören Kierkegaard

In mijn vorige blog beschreef ik hoe deze tijd arm is aan rituelen, althans buiten de kerk en in de westerse wereld. In dit blog wil ik speciaal aandacht besteden aan een bijzondere vorm van rituelen: de rites de passage. Dit zijn rituelen bij de overgang van de ene situatie of periode naar een volgende. Voorbeelden zijn rituelen bij geboorte, huwelijk, dood of het afsluiten van een school of opleiding. Binnen de katholieke kerk zijn de sacramenten van doop, eerste communie, vormsel en het sacrament der stervenden voorbeelden, binnen de protestantse kerk doop en belijdenis, in het Jodendom besnijdenis en bar mistwa. In de vrijmetselarij zijn er de inwijding tot leerling, de bevordering tot gezel en de verheffing tot meester. Hoe dat zit in Hinduisme, Buddhisme en Islam weet ik niet. Niettemin mis ik een aantal essentiële overgangsrituelen. Hieronder leg ik uit hoe ik dat zie.

Ik mag – net als in het Hinduisme*) – het leven symbolisch graag zien als een opeenvolging van vier seizoenen: lente 0-25 jaar), zomer(25-50 jaar), herfst (50-70/75 jaar) en winter (70/75 tot de dood er op volgt). De eerste fase is die van het opgroeien en volwassen worden. Er wordt door opvoeding, socialisatie en opleiding een basis gelegd voor de tweede fase. De tweede is die van het volwassen zijn en vrucht dragen, de fase waarin je je vestigt in de samenleving, de fase van partnerschap en/of gezin, eventueel kinderen opvoeden, het ontwikkelen van vakmanschap of vakvrouwschap, professionaliteit en ontplooiing in werk of beroep. In de derde fase wordt de aandacht daarnaast gericht op verdieping, zingeving en spirituele ontwikkeling. In de vierde fase, de fase van de elder, wordt het naar binnen keren het centrale aandachtspunt. De activiteit in de buitenwereld neemt af, behalve als er een beroep gedaan wordt op zijn/haar ervaring of wijsheid.
Natuurlijk zijn die leeftijdsgrenzen niet heel precies – de overgangen kunnen altijd iets eerder of later plaats vinden.

Wat ik in deze samenleving mis zijn rites de passage tussen de verschillende fasen. Tussen de eerste en tweede fase kunnen het met succes afsluiten van hogere opleidingen of huwelijksrituelen enigszins die plaats innemen, maar dat is toch niet helemaal hetzelfde – al was het maar omdat niet iedereen een hogere opleiding volgt of trouwt.
In het volgende blog wil ik op de mogelijke rites de passage tussen de levensfasen nader ingaan.

*) https://www.ohmnet.nl/spiritualiteit/artikelen/de-vier-levensfasen/