Ik ben zeer verbaasd over de ophef die er gemaakt wordt over de uitspraken van Wilders op de avond van de gemeenteraadsverkiezingen. Dat roept die man toch al jaren. . . Maar opeens lopen er PVV vertegenwoordigers weg, doen allerlei politici ineens ferme of zuinige uitspraken, kortom, een rel. En dan al die aangiften! Als ik iets van het recht begrepen heb – quod non – dan leidt dat een groot aantal sepots of vrijspraken. Zou al die opwinding misschien meer te maken hebben met de vorm waarin de uitspreken zijn gedaan: volksmennerij, demagogie, tja . . . ook dat doet de man al jaren. Maar ik geloof niet dat hij al eerder een zaal heeft opgehitst. Misschien worden de fatsoenlijke mensen in dit land wel bang – het komt erg dichtbij, en hadden we zoiets niet al eens keer meegemaakt? Maar wat mij betreft is het sop de kool niet waard. We zouden ons beter druk kunnen maken over de feitelijke discriminatie die allochtonen in dit land ondervinden, bij het vinden van woonruimte of werk, of gewoon verkapt in het maatschappelijk verkeer. Wat zouden we daaraan kunnen doen? (Ik denk aan onderwijs)

Ik ben zeer verbaasd over de hartelijke ontvangst die meneer H.E.Xi Jinping ten deel is gevallen. En dat net in de week dat Poetin de Krim heeft geannexeerd. Heeft China niet Tibet geannexeerd? Staan de mensenrechten er niet permanent onder druk? Ik zeg dat ik verbaasd ben, maar dat ben ik  eigenlijk niet. Want economische belangen gaan boven alles. Dat bleek al bij het bezoek aan China in november van premier Rutte en minister Ploumen. Daarom hoeven we ons ook niet zoveel zorgen te maken over de verhouding met Poetin. Die is over enige maanden of jaren wel weer genormaliseerd. Want economische belangen gaan boven alles.

Hoewel. . . ik  ben toch benieuwd wat we gaan doen als Poetin Oost-Oekraïne gaat annexeren. Of Letland, Estland, Litouwen.

Voor Wilders en Poetin en Jinping geldt precies hetzelfde: ze gaan gewoon hun eigen gang. Vanuit hun gezichtspunt heel begrijpelijk; ze kunnen ook niet veel anders. Daar kunnen we weinig aan doen. Maar vroeg of laat zullen ze zichzelf  de das om doen. (En anders gebeurt dat wel met hun opvolgers). Het overkwam Napoleon, Hitler, Brezjnew, Pol Pot. . . En zo niet, dan gaat het op een andere manier voorbij. Alles gaat voorbij. Dat vind ik een opwekkende gedachte.