. . . met de overdadige kruidengroei in zijn bonte pracht op onopvallende plaatsen tegen muurtjes, tussenvoegen en tegels of op een afdakje. . . (Frans Schouten)

Poetin beschouwt Navalny en Navalnaya vast als een soort onkruid. Als dat zo is zal hij uiteindelijk op de koffie komen.

Lof van het onkruid

Godlof dat onkruid niet vergaat.
Het nestelt zich in spleet en steen,
breekt door beton en asfalt heen,
bevolkt de voegen van de straat.

Achter de stoomwals valt weer zaad:
de bereklauw grijpt om zich heen.
En waar een bom zijn trechter slaat
is straks de distel algemeen.

Als hebzucht alles heeft geslecht
straalt het klein hoefblad op de vaalt
en wordt door brandnetels vertaald:

‘gij die miljoenen hebt ontrecht:
zij kòmen – uw berekening faalt.’
Het onkruid wint het laatst gevecht.

(Ida Gerhardt, Vijf vuurstenen)

Niet alleen een eerbetoon aan Navalny en Navalnaya, maar ook een bron van hoop voor de klimaatactivisten. Bovendien een gedicht dat past in de vastentijd, waarover volgende week meer.

Video Navalnaya: https://www.bbc.com/news/world-europe-68345057
Laatste woord van Navalny bij zijn laatste rechtszaak: in Trouw van 22 februari: file:///Users/evanpraag/Desktop/‘Laatste%20woord’%20Navalny:%20‘Ik%20voel%20voldoening%20omdat%20ik%20in%20een%20moeilijke%20tijd%20deed%20wat%20goed%20was’.webarchive
Beide zeer aanbevolen om te kijken/lezen.

Wie nadere beschouwingen wil lezen over het gedicht van Ida Gerhardt raad ik aan: https://neerlandistiek.nl/2018/03/godlof-dat-onkruid-niet-vergaat/