Doe alsof wat je doet een verschil maakt. Dat doet het namelijk.
(William James)

Als ik afga op mijn lange levenservaring, dan beleef ik 2023 als het ergste jaar sinds Wereldoorlog II. De oorlogen in Oekraïne en Gaza, de slappe compromissen rond de klimaatcatastrofe en het migratieprobleem, het niet ondersteunen van het staakt het vuren in Gaza door Nederland, de afkalving van de democratie wereldwijd, de afname van de biodiversiteit, de woekering van het kwaad, enfin, het is u bekend. Zou het in 2024 beter worden? Ik heb mijn twijfels. Van goede voornemens voor 2024 wil ik maar afzien, want u weet wel, de weg naar de hel . . Maar ik heb nog wel wensen voor 2024. Voordat ik die met u deel eerst iets anders.

In mijn vorige blogs heb ik gemeld dat er van de miljoenen planeten die daarvoor in aanmerking komen slechts drie tot het kwaad zijn vervallen. En ik heb ook gesteld, dat het kwaad in de wereld een noodzakelijke voorwaarde is voor de vrije wil die zelf weer nodig is om ons in staat te stellen om mede te werken aan de schepping in passieve èn actieve zin. Maar hoe zit dat dan op de werelden waar het kwaad niet zo woekert als bij ons? Is dat een ‘aards’ paradijs, of een werkelijkheid waarin vrije wil, uitdaging en verantwoordelijkheid een volstrekt andere inhoud hebben dan bij ons? Een wereld helemaal zonder kwaad kan ik me niet voorstellen, en die verlang ik ook niet, maar een waarin het kwaad niet zo woekert als bij ons, daarin geloof ik wel. Eerder heb ik mijn droom van zo’n wereld geschetst, maar dat is niet voor 2024, maar voor een verder verwijderde toekomst.*) Voor 2024 heb ik wat concretere wensen. Ik noem:

• Voor mezelf en mijn naasten: gezondheid en perspectief: geloof in de mogelijkheid van een een mooie toekomst voor Gaia en haar bewoners, alsmede inzichten in hoe we daaraan kunnen bijdragen.
• Voor onze samenleving: de houdbaarheid van onze democratie; een cultuur en leiderschap gebaseerd op eenheidsbewustzijn, een zoeken naar waarheid, en eerbied voor al wat leeft.
• En voor Gaia als geheel: de inzet van een genezingsproces, leidend tot een wereld waarin het kwaad aan banden is gelegd.

Zo moge het zijn.

*) In: De Aarde heeft koorts, pg 231, en in Voor niets gaat de zon op, een blauwdruk voor een waardige wereld, pg, 96. Het ontwikkelen en koesteren van zo’n droom heeft zin, want het vergroot je veerkracht.