Bijna iedereen kent wel de Japanse dichtvorm van de Haiku: een drieregelig gedicht van achtereenvolgens 5, 7 en 5 lettergrepen. Minder bekend is aan welke regels een ‘echte’ haiku moet voldoen:
- Er moet een natuuromschrijving in voorkomen (doorgaans in de eerste (twee) regel(s).
- Er moet een ontwikkeling in plaats vinden, van de ene toestand naar een andere, die er mee contrasteert, of van één gezichtspunt of perspectief naar een nieuw gezichtspunt of perspectief.
Met name die tweede voorwaarde maakt een haiku bijzonder geschikt om van een sombere stemming over te stappen naar een breder perspectief. Of van een negatief denkbeeld over jezelf of de wereld om je heen, naar een meer positieve kijk. Enkele voorbeelden:
- De lege woestijn.
- Onverwachte regen valt
- op zaad dat ontkiemt.
- In het open veld
- dreigen donkere wolken.
- Daar achter de zon.
Probeer het maar eens – het is leuk om te doen en het werkt echt. Ik sta open voor ingezonden haiku’s. Dat kan via reacties op dit blog of via mijn email: e.van.praag@hetnet.nl, vanwaar ik ze kan publiceren (tenzij je daar geen toestemming voor geeft).