Vandaag leen ik mijn blog bij hogere uitzondering aan een ander: onze oud premier Dries van Agt.
Sinds Van Agt als minister ooit voorstelde de ‘drie van Breda’ (voor wie het niet meer weet: Duitse nazi’s die levenslang hadden gekregen en in Breda gevangen zaten) om humanitaire redenen vrij te laten, wordt hij beschimpt en gehaat. Later heeft hij zich gerealiseerd dat hij als minister president onvoldoende op de hoogte was met het Israëlisch-Palestijnse vraagstuk, en daardoor een aantal beslissingen heeft genomen die hij nu betreurt. De laatste jaren voert hij een campagne tegen de voortdurende schendingen van het internationale recht door Israël, en het feit dat de Westerse regeringen, waaronder de onze, dat altijd laat passeren. Sindsdien wordt hij beschuldigd van antisemitisme, jodenhaat en haat tegen de staat Israël. Niets is minder waar. Ik heb Van Agt leren kennen als een (zacht)moedig man, die alleen slecht tegen onrecht kan. Dit als inleiding op zijn hierna volgende nieuwsbrief, waar ik geheel achter sta.
Als de column niet goed wordt weergegeven kun je hem goed lezen door op ‘klik hier’ te klikken, bovenaan die column.
|
||||||||||||||||||||||||||||||||
|
